97 
ik mp bedenken' säd de Fru. Mit des güngen se beyde to Bedd, 
awerst se wöör nich tofreden, und de Girighait leet se nich flapen, 
se dachd jümmer wat se noch Warden wull. 
De Mann sleep recht good mt fast, he hadd den Dag veel 
lopen, de Fru awerst kunn goor nich inslapen, un smeet sik von 
een Syd to der annern de ganße Nacht, un dachd man jümmer 
wat se noch wol Warden kunn, un kunn sik doch up niks meer be 
sinnen. Mit des wull de Sünn upgaan, un as se dat Morgen- 
rood seeg, richt'd se sik äwer End im Bedd, un seeg door henin, 
un as ft uut dem Fenster de Sünn so herup kamen seeg, 'ha,' 
dachd se, 'kunn ik nich ook de Sünn un de Maan upgaan laten?' 
'Mann,' säd se, un stödd em mit dem Ellbagen in de Ribben, 
-waak up, ga hen tom Butt, ik will warden as de lewe Gott.' 
De Mann was noch meist in'n Slaap, awerst he vörschrock sik so, 
dat he uut dem Bedd füll. He meend he hadd sik vörhöörd, un 
rees sik de Ogen uut, un säd 'ach, Fru, wat säd'st du?' 'Mann,' 
säd se, 'wenn ik nich de Sünn un de Maan kan upgaan laten, 
un mutt dat so ansehn, dat de Sünn un de Maan upgaan, ik 
kann dat nich uuthollen, un hebb kene geruhige Stünd meer, dat 
ik se nich sülwst kann upgaan laten.' Do seeg se em so recht 
gräsig an, dat cm so'n Schudder äwerlecp. 'Glpk ga hen, ik will 
Warden as de lewe Gott.' 'Ach, Fru,' säd de Mann, un füll 
vor eer up de Knee, 'dat kann de Butt nich. Kaiser un Paabst 
kann he maken, ik bidd dp, sla in dp, un blyf Paabst.' Do köhm 
se in de IZooshait, de Hoor flögen ehr so wild um den Kopp, do 
reet se sik dat Lysten up, un geef em eens mit dem Foot, un 
Kindermärchen. ®