/ 
— 92 - 
«Dal wähl wy uns bedenken/ säd de Fru, 'im wählend beslapen? 
Mit des güngen se to Bedd. 
Den annern Morgen waakd de Fru to eerst up, dat was jüst 
Dag, un seeg uut jem ehr Bedd dat herrliche Land vor sik liggen. 
Der Mann rcckd sik noch, do stödd se em mit dem Ellbagen in de 
Syd, un säd 'Mann, sta up, un kvk mal uut dem Fenster. Süh, 
kunnen wy nich König Warden äwer all düt Land? Ga hen tom 
Butt, wy wählt König syn? 'Ach, Fru/ säd de Mann, 'wat 
wähl wy König syn! ik mag nich König syn? 'Na/ säd de Fru, 
'wult du nich König svn, so will ik König sytt. Ga hen tom 
Butt, ik will König syn? 'Ach, Fru/ säd de Mann, 'wat wullst 
du König svn? dat mag ik em nich seggen? 'Worum nich?' säd 
de Fru, 'ga stracks hen, ik mutt König syn? Do güng de Mann 
hen, un wöör ganß bedröft dat syne Fru König warden wull. 
'Dat is nich recht, un is nich recht/ dachd de Mann. He wull 
nich hen gaan, güng awcrst doch hen. 
Un as he an de See köhm, do wöör de See ganß swart 
grau, un dat Water geerd so von ünnen up, un stünk ook ganß 
fuul. Do güng he staan, un säd 
'Manntje, Manntje, Timpe Te, 
Buttje, Buttje in der See, 
myne Fru de Jlsebill 
will nich so as ik wol will? 
'Na, wat will se denn?' säd de Butt. 'Ach/ säd de Mann, 'se 
will König warden? 'Ga man hen, se is't all' säd de Butt. 
Do güng de Mann hen, un as he na dem Pallast köhm, so