91 
'Manntje, Manntje, Timpe Te, 
Buttje, Buttje in der See, 
myne Fru de Jlsebill 
will nich so as ik wol will? 
'Na, wat will se denn?' säd de Butt. 'Ach/ säd de Mann half 
bedroöst, 'se will in'n groot stenern Slott wanen? 'Ga man 
hen, se stait vor de Döhr' säd de Butt. 
Da güng' de Mann hen, un dachd he wull na Huus gaan, 
as he awerft daar köhm, so stünn door 'n grooten stenern Pallast, 
un syn Fru stünn ewen up de Trepp, un wull henin gaan, do 
nöhm se em by de Hand, un säd 'kumm man herein? Mit des 
güng he^ mit ehr henin, un in dem Slott wöör ene groote Dehl 
mit marmelstenern Afters (Estrich), un dar wören so veel Bedeen- 
lers, de rcten de grooten Dören up, un de Wende wören all 
blank un mit schöne Tapeten, un in de Zimmers luter gollne 
Stöhl un Dischen, un kristallen Kroonlüchters hüngen an dem 
Bähn, un so wöör dat all de Stuwen un Kamers mit Footdecken: 
un dat Aeten un de allerbeste Wyn stünn up den Dischen as 
wenn se breken wullen: un achter dem Hufe wöör ook 'n grooten 
Hof mit Peerd- un Kohstell, un Kutschwagens up dat allerbeste, 
ook was door en grooten herrlichen Goorn mit de schönnsten 
Blomen un syne Aastbömer, un en Lustholt wol 'ne halwe Myl 
lang, door wören Hirschen un Reh un Hasen drin, un allenS wat 
man sik jümmer wünschen mag. 'Na,' säd de Fru, 'is dat nu 
nich schön?' ^ch ja,' säd de Mann, 'so schall't ook blywen, nu 
- wähl wv ook in dat schöne Slott wanen, un wähln tofreden svn?