89 
Priris, do hebb ik em wedder swemmen laten? «Hest du dy denn 
niks wünschdd' säd de Fru. 'Ne/ säd de Mann, «wat schütt ik 
my wünschend' 'Ach/ säd de Fru, 'dat is doch äwel, hyr man 
jümmer in'n Pißputt to waanen, dat stinkt un is so eeklig: du 
haddst uns doch ene lüttje Hütt wünschen kunnt, ga noch hen, un 
roop emr segg em wy wählt 'ne lüttje Hätt hebben, he dait dat 
gewiß? 'Ach,' säd de Mann, 'wat schütt ik door noch hengaand' 
'I/ säd de Fru, 'du haddst em doch sungen, un hest em wedder 
swemmen laten, he dait dat gewiß. Ga glyk hen.' De Mann 
wull noch nich recht, wutt awerst syn Fru ook nich to Weddern 
syn, un güng hen na der See. 
As he door köhm, woor de See ganß groon un geel, un 
goor nich meer so blank. So güng he staan und säd 
. 'Manntje, Manntje, Timpe Te, 
Buttje, Buttje in der See, 
myne Fru de Jlsebill 
Will nich so as ik wol will? 
Do kohm de Butt answemmen, und säd 'na, wat will se denn?' 
«Ach/ säd de Mann, 'ik hebb dy doch sungen hatt, nu säd myn 
Fru ik hadd my doch wat wünschen schullt. Se mag nich meer 
m'n Pißputt wanen, se wull geern 'ne Hütt? ' Ga man hen,' säd 
de Butt, 'se hett se all? 
Do güng de Mann hen, un syne Fru seet nich meer in'n 
Pißputt, dar stünn awerst ene lüttje Hütt, un syne Fru seet vor 
de Dohr up ene Bänk. Do nohm syne Fru em bv de Hand, un 
säd to em «kumm man herin, süh, nu is dat doch vcel beter? Do