Nature Humana pramtas
rave est affieta dimittere, [ed a” us est, conta propriam Colintalem
oy 05 . 7 ^ 4d. .- $
ive - ed enonvincss paras Klo a, quando Sti pezabis dificiliora: P
Ref te in rimcipw inclinationi Ha, Ymalam dedifa con elici,
mem; ne Le padlatim ad majorerh te Ad cat dificitllal m. hemo:
pe 9 A 6-
AMORIVIRTVTIS,
Lib. r. Oderunt peccare bopiy'rtutis amero. |
Epist.16. Tu ni^tl admittes in te formidine pana:
$74 [pes fallendi; mifcebis facra profani.
Prauus ,inftigante natura, à furto , foloimminentis poena metu abftinet fico
Lie | ávevtvir probus, inter bonos adnumeratur. Naturam mutare difficile eft, ait Seneca.
ira. Videmus alios, naturà duce optima, ipfam virtutem, quà virtus eft , colentes,at-
que ampledentes.
Laëtins _ Antifthenes non ideo quid faciendum, aut vitandum dicebat ; quia leges
Lib 6.ci. 1uberent aut vetarent: fed quia ipfa ratio di&aret , hoc effe honeíftum lud
turpe. u" ,
Hiveri beni, qii hon m digest legibrís, Ed juâple nalira nihil contra leges, ast bonos
O dichofo mil vezes, m | Chi per la fola tema de la pena
Aquel queda virtud ama, y procura; Fugge il delitto contra il proprio instinto
Sinfingidosdoblezes, Che al furto, e al mal naturalmente il MENA,
Por folafuhermofura, — Gia vinciter non é fe ben ba vinto.
Seguir el bien , donde ellaefta fegura: L’huom faggio, è guerrier forte il fenfo affrena,
Y otras mil miferable, Eo. Perche cofi connien'da virtà (pinto,
Quien por el viltemor humano dexa Dal folo Amor della virtu fpronato,
El vicio abominable, Non da titor di pena fpauentato, -
El qual fiemprele aquexa, | | |
Yen falrando el temor]lama à laoreja. L'homme de bien la Vertu aime
“en menfe beugbblici v'onbenqbt fact Rien que pour l'amour d'élle me£me:
WL liefde tot De Deug ht alleene/ Mais quelque naturel tortu
Cen menfch andeuahdlgck ín "taDemerne Craignant la peine iafticiere,
ai ee a e Ter laet: Forgant fon ame peu entiere,
e ' e EIN d uo ?
at bref? ban (fraffe mit met pit Fait femblant d'aimer la vertu: he
'etpeuthottirk í , elen: Cefte peur le tient, quil n'aproche
ietDeucdidck Es doo: tquaet teheien/ , . Ñ
Met therte moctmen denchdigcksiin. Des trefors d'autruy fa main croche,
—Cevefl point la terreur de ceffe verge infame Qui nous doibt animerà friarela verte, —
Dour par main de bonrreau le mefchant eh batta :Sabeausé feulle peut enemonrer noftre ame:
* fin moechas aa5- nes ego honcilo ha ¿bi vaja
teres Japiens argentea: tele periel dm ,
BRE: aga poe fren 5, natuna remotas -
Bir: 144 Jet.
26