90 
düt Land? Ga hen tom Butt, wy waehlt König syn.' 'Ach 
Fru,' säd de Mann, 'wat waehl wy König syn! ik mag nich 
König syn.' 'Na,' säd de Fru, 'nmlt du nich König syn, so 
will ik König syn. Ga hen tom Butt, ik will König syn.' 
'Ach, Fru,' säd de Mann, 'wat wullst du König syn? dat 
mag ik em nich seggen.' Worum nich?' säd de Fru, 'ga 
stracks hen, ik mutt König syn.' Do güng de Mann hen un 
wör ganß bedröft dat syne Fru König warden wull. 'Dat 
is nich recht un is nich recht,' dachd de Mann. He wull 
nich hen gan, güng awerst doch hen. 
Un as he an de See köm, da wör de See ganß 
swartgrau un dat Water geerd so von ünnen up un stünk 
ok ganß sul. Do güng he stan un säd 
'Manntje, Manntje, Timpe Te, 
Buttje, Buttje in der See, 
wyne Fru de Jlsebill 
will nich so as ik wol will.' 
'Na, wat will se denn?' säd de Butt. 'Ach,' säd de Mann, 
'se will König warden.' 'Ga man hen, se is't all', säd de Butt. 
Do güng de Mann hen, un as he na dem Pallast köm, 
so wör dat Slott vel grötter worren, mit enem groten 
Toorn un herrlyken Zyrat doran: un de Schildwacht stünn 
vör de Dör, und dar wören so vele Soldaten un Pauken 
un Trumpeten. Un as he in dat Huus köm, so wör allens 
von purem Marmelsteen mit Gold, un sammtne Decken un 
grote gollne Quasten. Da güngen de Dören von dem Saal 
up, dor de ganze Hofstaat wör, un syne Fru seet up enem 
hogen Thron von Gold un Demant, un hadd ene' grote 
gollne Krön up un den Zepter in der Hand von purem Gold