na Kaiser, nu will ick äwerst ook Pabst warben." -- „Ach!
Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst wurden, Pabst Ls
man eenmal in de Christenheit." — „ Mann, sed se, ick möt
hüüt noch Pabst Warden." „Ne Fru, sed he, to Pabst
kan de Butt nich maken, 'dat geit nich good." — ,, Mann,
wat Snack, kan he Kaiser waken, kan he ook Pabst maken,
ga fuurts hen!" Daar ging de Mann hen, un em waS gans
flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging
de Wind, un bat Water was, as kaakt dat, de Scheep scho
ten in de Noot un dunsten un sprangen up de Bulgen, doch
was de Himmel Ln de Midde noch so'n beeten blag, awerst
an de Süden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar
Gewitter. Da ging he recht vörzufft staan un sed:
„Mandje! Mandje! LLmpe Le!
Buttje, Buttje Ln de See!
Mine Fru, de Jlsebill,
Will nich so, as ick wol will. "
„Na, wat Nvill se denn?" sed de Butt. — „Ach! sed de
Mann, miin Fru will Pabst warben." — „Ga man hen, sed
de Butt, se Ls't all."
Daar ging he hen, un as he daar kämm, satt syne Fru
up eenen Lron, de was twee Mil' hoch, un hab dree groote
Kroonen up, un um eer da was so veel van geistlike Staat,
un up de Süden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter,
Kindermärchen. Kl. A. G