na Kaiser, nu will ick äwerst ook Pabst warben." -- „Ach! 
Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst wurden, Pabst Ls 
man eenmal in de Christenheit." — „ Mann, sed se, ick möt 
hüüt noch Pabst Warden." „Ne Fru, sed he, to Pabst 
kan de Butt nich maken, 'dat geit nich good." — ,, Mann, 
wat Snack, kan he Kaiser waken, kan he ook Pabst maken, 
ga fuurts hen!" Daar ging de Mann hen, un em waS gans 
flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging 
de Wind, un bat Water was, as kaakt dat, de Scheep scho 
ten in de Noot un dunsten un sprangen up de Bulgen, doch 
was de Himmel Ln de Midde noch so'n beeten blag, awerst 
an de Süden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar 
Gewitter. Da ging he recht vörzufft staan un sed: 
„Mandje! Mandje! LLmpe Le! 
Buttje, Buttje Ln de See! 
Mine Fru, de Jlsebill, 
Will nich so, as ick wol will. " 
„Na, wat Nvill se denn?" sed de Butt. — „Ach! sed de 
Mann, miin Fru will Pabst warben." — „Ga man hen, sed 
de Butt, se Ls't all." 
Daar ging he hen, un as he daar kämm, satt syne Fru 
up eenen Lron, de was twee Mil' hoch, un hab dree groote 
Kroonen up, un um eer da was so veel van geistlike Staat, 
un up de Süden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter, 
Kindermärchen. Kl. A. G