— 92 — 
Lruukst nich so veele Woord' to maken, eenen Butt, de spre- 
ken kan, hadd ick doch woll swemmen laten. Daar sett't he 
en wedder in dat Water, un de Butt ging fuurts weg to 
Grunn'n un leet eenen langen Stripen Bloot hinner sich. 
De Mann averst ging to syne Fru in'n Pispott, un ver- 
tellt eer, dat he eenen Butt fangen hadd, de hadd to ent 
fegt, he weer een verwünscht' Prins, daar hadd he em wed- 
der swemmen laten. „Hest du di den nix wünscht?" sed' de 
Fru. — „Nee! sed de Mann, watt füll ick mi wünschen?^: 
— „ Ach! sed' de Fru, dat is doch övel, ümmer in'n Pispott 
to wanen, dat Ls so stinkig un dreckig hier, ga du noch hen 
un wünsch uns ne lütte Hütt!" Den Mann was dat nich st ^ 
recht, doch ging he hen na de See, un as he hen kämm, st 
was de See gans geel un gron, da ging he an das Water 
staan, und sed: 
„Mandje! Mandje! TLmpe Tel 
Buttje! Buttje in de See! 
Mine Fru, de Ilsebill, 
Will nich so, as ick wol will." 
Daar kam de Butt answemmen und sed': „na, wat will st 
denn?" „Ach! sed' de Mann, ick hev di doch fangen hätt, 
nu sed' mine Fru, ick hadd mi doch wat wünschen füllt, st 
mag nich meer in Pispott wanen, se wull geern ne Hütt heb- 
ben." — „Ga man hen, sed de Butt, se Ls all daar in." -