WALTH ARIUS. 
31 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
Haec ait, et notum vagina diripit cnsem. 
Inter se variis terrarum partibus orti, 
Concurrunt. stupuit Vosagus haec fulmina, et ecce 
Ambo sublimes animis ac grandibus armis, 
825 Hic gladio fidens, liic acer et arduus basta, 
Inter se multa ac valida vi proelia miscent. 
Non sic nigra sonat percussa securibus ilex, 
Ut dant tinnitus galeae, clipeique resultant. 
Mirantur Franci, quod non lassesceret lieros 
830 Waltharius, cui nulla quies spatiumve dabatur. 
Emicat hic, impune putans, jam wormatiensis 
Alte, et sublato consurgit feryidus ense; 
Hoc ictu memorans semet finire du eil um. 
ProvicTus at juvenis ferientem cuspide adacla 
835 Intercepit, et ignarum dimittere ferrum 
Cogebat. procul in dumis resplenduit ensis. 
Hic, ubi se gladio spoliatum vidit amico, 
Accelerare fugam fruticesque volebat adire. 
Alpliarides, fretus pedibus viridique juventa, 
840 Insequitur dicens ^quonam fugis? accipe scutum.’ 
Sic ait, atque hastam manibus levat ocius ambis, 
Et ferit. Ille cadit, clipeus superintonat ingens. 
Nec tardat juvenis; pede collum pressit, et basta 
Divellens parmam telluri infixerat illum. 
845 Ipse oculos vertens animani sufflavit in auras. 
Sextus erat Patavrid. soror liunc germana Haganonis 
Protulit ad lucem. quem dum procedere vidit, 
Yocibus et precibus conatur avunculus inde 
Flectere, proclamans ‘quonamruis? aspice mortem, 
850 ‘Qualiter arridet! desiste. en ultima Parcae 
Fila legunt. o care nepos, te mens tua fallit. 
8*23 uosegus B. et ictus B. 827 non sic nigra ilex percussa 
securibus sonat A. 833 hic C. 845 auram A.