RUODLIEB 
fragm. XIV. XV. 
189 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
75 Quam de se sumptam cum proclamaverat Adam, 
Die, ubi concessas binas sibi legeris Evas? 
Cum meretricares, essem scortum tibi veiles? 
Absit, ut lioc pacto tibi jungar. vade, valeto, 
Et quantumeumque, scortare, velis, sine sed me. 
80 Tot sunt in mundo tibi ceu quo tarn bene nubo.’ 
Sic dicens gladium sibi liquerat et digitalem. 
Cui dixil juvenis: Tiat, dilecta, velut vis. 
Umquam si faciam, tibi quae dedero bonaperdam, 
Istius capitis abscindendique potens sis.’ 
85 Quae modicum ridens ad eum seseque revertens 
Inquit: ‘ea lege modo jungamur sine fraude.’ 
Hu jus ‘amen’ dixit procus et sibi basia fixit, 
His ita conjunctis enesis fit maxima plebis, 
Laudantes dominum cantizabant hymenaeum. 
90 Rotlieb pelliciuni dederat bene valde gulatum 
Sponso, vel crusinam limbo terrae crepitantem. 
Dat et equum celerem sibi compte sat faleratum. 
Munerat et sponsae consanguineo sociatae. 
Huic tria dat spinthra, quae velent pectora pulchra, 
95 Atque dat armillas sibi bis binas operosas. 
Et pariler sibi tres dat gemmatos digitales, 
Datque superductam cocco crusinam migalinam. 
Cetera turba sua sibi dant sponsalia magna. 
Qualiter inter se concordent, quid mihi curae? 
XV. 
Haeres tune valeat, si filius haut sibi fiat, 
Si sine, die, liberis, quid erit, fili, morieris? 
De nostris rebus erit altercatio grandis. 
Deficiunt vires omnino mihi juveni[lesp 
Nam denos annos, quos tu fueras apud [Afros], 
fol.3la.