© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
RUODLIEB 
fragm. IX. 
177 
Nam flendo visum post te jam perdidit ipsum. 
10 Ula meam natam de fonte levaverat istam, 
Et pro natabus propriis nos post habet amb[as,] 
Saepeque nos visit vel nobis tune aliquid fert.’ 
Audit ut hoc miles, matri compassus ait flens: 
‘An queo septimana reyenire domum yel in ista?.’ 
15 ‘Cras,’ ait, tf ad seram matrem quis cernere karani; 
Sed panem missi penes lianc volo prima mereri.’ 
Est divulgatum commatris eum fore natum, 
Inter mancipia fit laetitia cito magna; 
Congaudent matri reditu pro sospite nati* 
20 Tune hera direxit missum, quem dicere jussit 
Com matri natum praesente die rediturum. 
Interea juvenis pariter ludunt et herilis. 
Hunc ea ter vicit, lianc is totiens superavit, 
Alterutrim victi gaudentes omine pacti, 
25 Virginis is quod erat, juvenis quod virgo manebat, 
Non se vicisse, sed victos succubuisse. 
Haec suus, ille sua yocitabantur vice versa, 
Mutato sexu soloecismi schemate facto. 
Nec jam celarunt se quin ardenter amarent, 
30 Mater si sineret, yel in ipsa nocte coirent. 
lila tarnen sineret, sibi si non dedecus esset. 
Ut praestoletur tune virgo vix superatur. 
lus non dominetur fol.26t>. 
. qua] velit ire sinatur 
35 domino dominaeque placebat 
um domini faciendum 
s resident quibus illi 
m] ulta viando loquentes. 
. . . . famuljos videt a malre missos 
40 Omnibus oscula praebet 
matris amorem 
12