174 11U O D LI E B fragm. VII. VIII. 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg 
55 * . . . let dum sponle libens obiisset 
. , . do suspirans intime flendo 
. * * . uni dicens saepissime secum: 
‘[Mors liumanoruifi] finis tu sola malorum 
[Cur tarn ser]a yenis? cur non me carcere solvis? 
60 .... li languore, dolore 
sti] licet id sibi yivere mors sit 
jubet deus, ejus Spiritus exit. 
nat omne, quod e$t, volet, ambulet, aut net 
habet, non quodam fine carebit. 
65 . ♦ . . ter Rotlieb minitare frequenter 
set et id effugitare nequisset 
. et alius nil habuerunt 
. quicquam tractare suaruni 
. . fili, tua magna Sophia.’ 
70 e plus quam claresc . 
[mem- 1 
brau, 
fiorian. 
fol. laj 
10 
VIII *). 
Tune sibimet comedunt \ülae\ et pullis tribuerunt. 
Cum per aperturas in domate quis sibi micas 
Praebet, mox illo concurrehant adhiando, 
Captantes civide quid quit contingere cuique, 
Sic consuefactae sunt post modicum cito cunctae, 
Quin post, ostiolurn sibi cum fierct patefactum, 
In manibus resident, quod eis datum accipiebant, 
Dumque sunt saturae leniendo manuque politae 
Doma sua sponte cettatim mox subierunt, 
Et componendo rostris pennas, residendo. 
Sic gaudendo, diem quod non siluere per omnem, 
Oblectamentum fit herili deliciosum, 
Cum nimis insuave senibus sit tale quid omne. 
*) das achte fragment ist in der handschrift von S. Florian.