174 11U O D LI E B fragm. VII. VIII.
© Hessisches Staatsarchiv Marburg
55 * . . . let dum sponle libens obiisset
. , . do suspirans intime flendo
. * * . uni dicens saepissime secum:
‘[Mors liumanoruifi] finis tu sola malorum
[Cur tarn ser]a yenis? cur non me carcere solvis?
60 .... li languore, dolore
sti] licet id sibi yivere mors sit
jubet deus, ejus Spiritus exit.
nat omne, quod e$t, volet, ambulet, aut net
habet, non quodam fine carebit.
65 . ♦ . . ter Rotlieb minitare frequenter
set et id effugitare nequisset
. et alius nil habuerunt
. quicquam tractare suaruni
. . fili, tua magna Sophia.’
70 e plus quam claresc .
[mem- 1
brau,
fiorian.
fol. laj
10
VIII *).
Tune sibimet comedunt \ülae\ et pullis tribuerunt.
Cum per aperturas in domate quis sibi micas
Praebet, mox illo concurrehant adhiando,
Captantes civide quid quit contingere cuique,
Sic consuefactae sunt post modicum cito cunctae,
Quin post, ostiolurn sibi cum fierct patefactum,
In manibus resident, quod eis datum accipiebant,
Dumque sunt saturae leniendo manuque politae
Doma sua sponte cettatim mox subierunt,
Et componendo rostris pennas, residendo.
Sic gaudendo, diem quod non siluere per omnem,
Oblectamentum fit herili deliciosum,
Cum nimis insuave senibus sit tale quid omne.
*) das achte fragment ist in der handschrift von S. Florian.