168 
RÜG D LIEß fra&m. V. VI. 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
I 
Saepe monet dominam, quo praecipiat dare coenam; 
Quae subsannando coenam differt joculando. 
125 Is rogitat, ‘coena,’ pueros, ‘essetiie parata?’ 
‘Quam cito vos vultis,’ dicunt, ‘coenare valetis.’ 
‘Nunc hera coenemus, requiescendumque meenius 
Pauset et est tempus ut vester karus amicus, 
Satque fatigastis liunc, nunc pausare sinalis.’ 
VI. 
iol. 23a. I Venit is*) atque fidern sibi**) vult praedicere sanctam, 
Non valet is, ‘credo’ gemebundus ait; nisi crebro 
Poeniteat, vel eum rogitat, mala quae faciebat ? 
Nutibus et verbis se poenituisse docebat. 
5 Per domini corpus fit ab omni crimine mundus. 
Exbalans animam domino commiserat illam 
Dicens: ‘Christe pie mihi valde reo miserere, 
His et dimitte, mihi vivere qui rapuere, 
Inspiresque meis, ut idem faciant, rogo , natis.’ 
10 Sic dicens siluit, cito post haec vivere clausit. 
Aurorante die populus convenit ubique, 
Ante fit ecclesiam multus convenlus et ipsam 
Et vicinorum majorum sive minorum. 
Rector eo venit, scelus ut miserabile rescit. 
15 Utque resederunt ibi quos residere decebat, 
‘Hic,’ ait, ‘est,’ rector, ‘miserabilis utique rumor, 
Quod sit percussus quo non melior fuit ullus.’ 
Fleutes dicebant omnes, ibi qui residebant: 
‘Ulciscatur, ni rescimus par iterari.’ 
20 Misit post liberos, post mordritas simul ipsos. 
*) der priester. 
*'*) dem sterbenden alten.