© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
RUODLIEB fragm. III. 159 
Omnibus atque suis mihi ceu cor semper am[andis].’ 
Basia dum sibi dant ambo liimis inti[mi amici]; 
Alterutrinque vale dicebatur sal abun[de]. 
585 Discedunt a se sic in sua moestus u[terque]. 
Utque suae patriae jam coepit repropifare] 
Rufus euni vidit ac currens se sibi j[ungit,] 
Quando salntavit hunc [quave via rogitavit] 
Ire ve quo vellet? [miles .... ferebat] 
590 Sat dedignanter, respondet ei sapienter: 
‘[Est via] communis, quo vultis, pergere quitis.’ fol.18b. 
[Rufus] parabolas incepit dicere multas, 
[Quamvis resjponsum de milite non capit ullum. 
[Increscenjle die cum ferre suam nequit in se 
595 [Miles tum po]st se cappam solet ille ligare. 
[Rufus, ut ajcquirat baue, tota mente volutal. 
[. . . u]t veniunt ad aquam vel equos adaquabant, 
[Vertendo] tergum ceu detergendo caballum 
[Rufus cor]rigiam furtim rapit indeque cappam 
600 [Hancque s]ub ascella tenet usque recessit ab unda, 
[Exsiüen]s ab equo citat lianc intrudere sacco 
aretur post hunc velut experiatur 
pedum clavos an haberet eorum 
[. . . • acc]urrit et adulando sibi dixit 
605 [. . . no]nne, bone, mihi cernebaris habere 
[Postlergum cajppam miror quod non video quam.’ 
. . . . dixit: ‘est mirum m[ihi], sed ubi sit 
. . . . sub aqua quid nescio diffluitabat 
[. . ub]i potamus, ibi forsan perdideramus. 
610 [. . revfertamur, hanc si reperire queamus.’ 
[‘Absit’] miles ait, simulans sibi ceu nihili sit. 
[Vespere tune] villae coeperunt appropiare. 
Per illam pljalea vadit sat lala lutosa