154 
RU O DL IE B fragm. IIL 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
mittamus et euin patriare sinaimis. 
tes si post sua sic veniat res 
mi queat liuc bene posse reverti 
415 . . . eteres ut apud nos commoditates.’ 
yeruin jubet, ad se quo vocel illnni. 
s vocat hunc ; ad regem yenit is illuc. 
siluit, dementer rex sibi dixit: 
L . in]vile, mi kare, reliquero de me 
420 . [promjptus eras et in omni morigerebas. 
eo grates tibi, dilectissime, grandes. 
es nulli sed plebi karus es omni, 
i, die yerum, karissime cunctigenorum, 
ibi peccnnna malisne sophia?’ 
425 [Is volve]ns mente sibi quid respondeat apte 
o quod, ait, conponderat usus lionori 
t multos ubi noscilur insidiantes 
ros cogit plures fore fures 
s parit invidiam yel amicos 
430 . . . stimulat fidei quo foedera rumpat. 
[Est meliujs censu careat quis quam quoque sensu 
[Et quicumque] pia satagit llorere sopliia 
[. . argejnti semper sat liabebit et auri. 
expugnat, quia telis intus abundat 
435 . . . nniltos yidisse creberrime stultos 
s per stultitiam nicbilatis 
opes yitiose degenerantes 
se sed opes patuit noeuisse 
fol. 16a. Unde potes facile me verbu[m] ta[le] docere, 
440 Quod si servabo, quod id ipsum non t[em]erabo, 
Tarn karum quod erit, ceu pondo decem mihi quis det. 
Nemo mihi rapit id, inimicaturye nec odit, 
Propter id et latro me non occidet in arto. ^ ? r 
In camera regis census decet ut sit opimus, 
445 Pauper liomo sat habet, si vi valet arleque poll^t.