I 
© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
245 
RU OD LIEB 
fragm. III. 
149 
Ergo tui cuncti cum sunt liostes nihilati, 
(ukj 2Z0. 
Partim defuncti, partim membris mutilati, 
lllorum nulli tibi quid plus sunt nocituri. 
Kare, redi cilius, quia quo yenias inliianius, 
Inprimis ut nos bene tecum pacificenms, 
Praestita dando tibi saepissime quae meruisti 
250 Non parcens propriae pro nobis denique vitae.’ 
Ast in fine brevis liujus [stat] epistola malris: fol. 13». 
■‘Mi fili care, . . . miserae matris memorare, 
Quam sicut 
Inconsolatam bona 
255 ln genitore tuo 
nate secundo 
Dum mecum fueras, mala cuncta mihi relevabas, 
Cum discessisti, gemitus mihi multiplicasti. 
Sed tarnen utcumque decernebam tolerare, 
Secure miseram dum posses ducere vitam 
260 Prae tot tarn validis, tibi tarn diris inirnicis. 
Qui quia sunt cuncti mutilati sive perempti, 
Fili kare, redi, luctus finem dato matri, 
Adventuque tuo consanguineos hilarato 
Non solumque tuos, sed omnes compatriotas.’ — 
265 Omnibus auditis miles nimis est hilaratus, 
Pro sola matre lacrimis perfunditur ore. 
Id resciscente populi rumore sodale, 
Ultra credibile nimium fit mentis acerbae; 
Illeque non solum, quin quod fuit apparitorum, 
270 Stant ubi vel resident, simul intime condoluerunt. 
Dicunt, quod nunquam vidissent huic similem quem 
Moris lionestate fidei vel in integritate; 
Quod nec obest ulli, sed, ubi quit, profuit omni. 
At qui servinien ejus novere diurnum, 
275 Dicunt: ‘quid mirum, sibi si non est onerosum 
250 denique am rand, statt des früheren utique.