RUODLIEB fragm. I. II. 
133 
Dum satis iuter se de rebus disposuere ; 
Regm* metropoli coeperunt appropiari, 
In qua rex genli legem dedit advenienti. 
125 Castris ingressis , pueris et equis stabulatis, 
In simul ad curtem properabant visere regem. 
Ut venatorem rex vidit, dixit ad illum: 
‘Unde venis, quid rumoris fers, dicito nobis. 
Investigasli, per silvam quando measti, 
130 Ursum sive suem , libeat nos pergere post quem ? ’ 
Qui non ut domino, sed ceu respondit amico: 
‘Illorum neutrum, sed eorundem domitorem 
lnvesligavi, reperi, mecum tibi duxi, 
Scilicet lmnc juvenem tibimet servire decentem, 
135 Arte satis catum, yenandi satque beatum, 
Ut reor, utque suo mihi cernitur in comitatu. 
Et cum dignaris, illum satis ipse probabis. 
1s sua fert dona tibi parva nec abicienda, 
Inque clientelam quo suscipias, cupit, illum.’ 
140 Qui praecursorem laeva tenuit bicolorem, 
Cui fuit aurata collo connexa catena. 
II. 
*Nunc est consilio nobis opus inveniendo, 
Qualiter illius pietati gratificemus, 
Non solis verbis quorum satis inveniemus, 
Sed quid donorum millamus ei variorum, 
5 Est ut equis frenis, auro compte faleratis, 
Pelliciis crisis, varicosis, sive crusennis. 
Ad quod, quo mihi quis dicat, velit auxiliari.’ 
Respondent pariter, quod agant id valde libenter. 
Grates egit eis rex et post haec ait illis: 
10 ‘Quid respondendum sit missis, dicite primum.’ 
Est ibi philosoplius cunctis sapientior unus, 
fol. 5».