© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72 
RÜODLIEB frajrm. I. 
129 
I. 
Q 
monac. 
fol. 2a. 
uidam prosapia vir progenitus generosa 
Moribus ingenitam decorabat nobilitatem, 
Qui dominos plures liahuisse datur locupletes, 
Saepius ad libitum quibus is famulans, et honor[um] 
5 Nil deservisse potuit, putat ut meruisse. 
Quicquid et illorum sibi quis commisit herorum, 
Aut ulciscendum causaeque suae peragendum, 
Non prolongabat, quam strennuiter peragebat. 
Saepius in mortem se pro dominis dat eisdem 
10 Seu bello seu venatu, seu quolibet actu. 
Nil sibi fortuna proliibente clabant male fida. 
Semper promittunt promissaque dissimulabant. 
Ast inimicitias liorum causa sibi nactas 
Cumsuperare nequit, superlioc quid agat nequedic[at], 
15 Nusquam secure se sperans vivere posse, 
Piebus dispositis cunctis matrique subaclis 
Tandem de patria pergeiis petit extera reg[na]. 
Nullus et hunc alius sequitur nisi scutifer ejjus], 
Qui vehat enthecam rebus variis oneratam, 
20 A puero sibi quem docuit sufferre labore[m]. 
Balenam dextrim, parmam vehit atque sinistri[m]. 
Dexlra lanceolam sub scuto fertqüe pharetr[am], 
Annonae saccum modicum sub se satis aptu[m]. 
Ast loricatus dominus super et tunicatus 
25 [In] mitra galeam rutilam gestat chalybinam, fol. 2b. 
ictus gladio compto capulotenus auro, 
23 für annonae stand erst ad fodrum.