Full text: Deutsche Grammatik. - Teil 3

III. genus. grammalifches, ßnnlicher fubß. 425 
halfohten piuge. id. 4, 219 (a. 1283); in am me (an 
deine) linueh. id. 4, 3 (a. 1276); curiam dictain ze 
allen winden. Pupikofer nr. 8 (a. 1266); vefte die inan 
nennt ze der hachein. id. nr. 61. (a. 4375) *). Und 
fo noch in fpäteren jhh. f z. b. bei Hans Sachs TL 4, 
89 a : ein dorf, das inan zu Lappenhaufen nennt; bei 
Scliweinicben 3, 107, 166: zum halten tvaßer. 
Altn. bae fe’r d Reinu heitir. fornin. log. 3> 199; 
baer er d Sulo heitir. 01. helg. c. 214; bse feiin er 
d Bacha het. Laxd. p. 376; bae Jeira er d Steig heitir. 
01. helg. cap. 137; fiäd er heitir t Oäinsve. fornin. 
log. 11,266; far heitir t Heßaneß. Laxd. p. 360; 
er t Tdngu heitir. ib. p. 108; engi er t Barmi heitir. 
Laxd. p, 240; |>ar fein heitir at Fiöturluridi. Saem. 
465 a ; cit Kamhi. Ifl. fög, 2,137- Doch begegnet auch 
zuweilen der nominaliv: f>ar fern heitir Hoddmimisholt. 
Sn. 76; i gardi J>eim er het digri Jhytntngr. Hak. 
Hak. cap. 160. 
Hält man zu diefer darßellung das genus griech. 
und lat. ortseigennamen, fo Heben wir im nachtheil. 
Nicht nur treten hier alle genera lebendig und mannig 
faltig auf, obwohl mit Übergewicht des weiblichen, 
fondern die pluralformen walten viel deutlicher daneben, 
o 'O^yopsvog, 6 ITvhog, tj KoQivd'og* V Kvttqcs, <vo 
'dQyoSi to JovXiytov, ol ^iXtnnot, al SvQaitovoai, 
d Oijßcu, al 9 slth~jV(u f ra MiyaQu, und beinerkens- 
wertli haben <&lfonnoi 9 'Aftryai lieh aus dem manns- 
und frauensnamen <Pihnnog, A&rjvrj entwickelt, nicht 
unvergleichbar jenem ahd. Peigira (Bavaria) nom. pl. 
von Peigir (Bavarus). Lat. Hippo, Narbo, Frußno, 
Sulmo (C. L. Schneider formenl. 85); Roma, Alba 
longa, Ofiia; Tarent um, Saguntum, Praenefte; 
Gabii, Corioli, Parifii; Cannae, Pidenae, F'elitrße; 
Sufa. Örtliche benennungen mit der praepoütion 
bieten fich auch fchon dar, z. b. ad gallinas Sueton. 
in Galba cap. 1. 
*) mhd. urkunden lieben, vor das ze noch ein Örtliches dd 
zu fetzen und beide partikeln wachten dann in daz, datz zusam 
men: feudum dictum daz dem Razenhove (dd Ee dem) Lang. 4» 
442 (a. 1290); da^ guot datz Krücken weg, datz Kiefenholz. 
Laug 4,238 (a. 1283); «wö huobe daz Chlelfinge. id. 4i 343 (a. 
1287); datz der linden. Rauch o ? 40. vgl. dd zen Burgonden (oben 
1. 420») und Schm, l, 348. Mau dar! diefes daz nur uicht fürs 
pronomeu neutr. dag nehmen»
	        

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.