Full text: Kinder- und Haus-Märchen (Bd. 2)

speigelen künne, «n von ollerhand FLske mosten dorinne sien." ) 
Do gingen de Eerdmännekens hünn un boen ehre Verwanschap up^ c 
dat se ünnen helpen füllen; tm et Ls auck Ln twci Stunnen ferrig Z 
west. Do kummet se wier un sehget: „wie hät dohen, so us f 
-efolen Ls." Do nümmet de Künigsdochter den Doock un schlett r 
wier dremol up de Eere un segd: „Arweggers to Hus!" do siet r 
se olle wier weg. Äse do de Künigssohn upwecket, do is de Dieck r 
fern'g. Do gelt de Künigsdochter auck weg und segd, wenn et > 
sesse wär, dann füll he nah Hus kummen; äse he do nah Hus j 
kummet, do fragt de Künig: „heö du den Dieck fern'g?" „Jo" j 
seh de Küm'gösuhn. „Dat wer schöne." Do se do wier ts ; 
Diske seiten, do seh de Künig: „du hast den Dieck Lwaren fer- , 
rig, awerst Lk kann die mine Dochter noch nie giewen, du moß ' 
eerst nau eins dohen." — „Wat Ls dat den?" fragte de Kü- i 
nigssuhn. „He hedde so en grot Berg, ds wären luter Dören- ! 
buske arme, de mosten olle afhoggen weren, un bowen up moste 
he en grot Schlott buggen, dat moste so wacker sien, ase'L m 
en Menske denken kunne, un olle Jngedömse, de in den Schlott 
gehorden, de mösten der olle Lnne sien." Do he nu den annern 
Morgen up steit, do gav ünne de Künig en gleseren Exen un en 
gleseren Boren mie, et mstt awerst um seff Uhr ferrig sien. Do' 
he an den eersten Dorenbuske mit de Exe an hogget, do ging se 
so kurt un so klein, dat de Stücker rund um ünne herfloen un de 
Boren kunn he auck nig brücken. Do war he gans bedröwet un 
toffte (wartete) up sine Leiweste, op de nie keime un ünn ut der 
Naud hülpe. Ase'L do Middag Ls, do kummet se und bringt mt
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.