© Hessisches Staatsarchiv Marburg, Best. 340 Grimm Nr. L 72
RÜODLIEB fragm. II.
137
110 Sed sibimet servil, gladium persacpeque portat,
Ut nullus noceat, quem rex sic glorificabat.
Nolle recordari te, sed poslquam sibi dixi,
Dedecus inmensum ycl inedicibile damnum,
Quod tibi fecerunt, sub jure tuo modo qui sunt,
115 Quos inpunitos, quamvis meritos, inimicos
Pveddere laudares in liulla re nicliilatos,
Si velit in plebe pax ut reparetur utrinque. —
Sic dicens silui, yel rege jubente resedi.
In cras induciat, bis ut responsa rependat.
120 In summo inane curtem cuncli petiere,
Plures rumoris cupidi, quam regis honoris.
Intromittuntur qui quid prodesse videnlur
Piegi consilium pro lall re tribuendum.
Yalvae clauduntur, nescilur quid loquerentur. fol. 7».
125 Est breve colloquium pro consensu sapienlum.
Nobis interea dala prandia sunt sat opima.
Dum pranderenuis et adhuc yinum biberemus,
ÜVlit.titur et post nos tres, omnes ut veniamus.
Fecimus ut jussit, cum prae se veninuis, inquit:
130 “0 noslri domini missi summique patroni,
Si respondere bene sciremus yel lioneste
Demandaminibus clementibus alque paternis,
Est ut promeritus nimium, prompte faceremus.
Dicite nunc illi de me, de plebe yel omni,
135 De summis, mediis, imis mihi jure subactis,
Fidum vel promptum subjectorum famulamen.
Virtus mira tua, pietas, tua magna sophia
Intus ut adimplent te, sic foris undique comunt.
Scimus inaequales re militibusque tibi nos,
140 Si veiles, posse nos pro meritis nichilasse.
Reddere pro pravis bona stat salis ultio grandis;
Nam quo rescilur faciens plus inde timetur.
142 bei timetur am rand von gleicher hand verelur.